Ontmoeting

(Column voor lokaal magazine ‘De Uitstraling’- Oirschot)

Ik was bezoeker vierhonderd eenentwintigduizend-nog-wat. In de laatste uren van de tentoonstelling ‘Jheronimus Bosch – Visioenen van een genie’, liep ik door het Noord-Brabants museum in Den Bosch. Dat had ik mezelf cadeau gedaan. Een paar weken eerder hoorde ik op de radio dat de allerlaatste kaarten in de verkoop zouden gaan. Door verruimde openingstijden was er plaats voor meer bezoekers. Als een haas op kippenpoten bestelde ik onmiddellijk een ticket. En op een prachtige, warme zondagavond reed ik in de schemer naar de hoofdstad van onze provincie.

De tentoonstelling was waanzinnig. Met mijn neus op de schilderijen flitsen mijn ogen van links naar rechts, van boven naar beneden. Ze zogen, nee slúrpten gulzig een miljoen kleuren, figuren, dieren, duivels, gedrochten, vuurvreters en ijzereters. Ik liet me verwonderen door verborgen ondertekeningen, plotselinge vergezichten, schilderijtjes in een schilderij, bizarre bloemen en duizenden wezens. Mijn vriendin leende me een tentoonstellingsboek waardoor ik al over de schilderijen leerde. Dat was fijn, die voorbereiding, maar de échte streken waren fabelachtig. De champagneglazen stonden uitgestald in het restaurantgedeelte. Zo dadelijk zou voor intimi de afsluiting plaatsvinden. Ik wandelde naar buiten en kocht niks bij de museumwinkel. Ik hoopte dat mijn herinnering langer bij me bleef dan een Jheronimus-mok. In de verte klonk fanfaremuziek. Die verte bleek de grote Markt te zijn waar geen straatsteen meer zichtbaar was. Vanuit een steegje zag ik een mensenmassa, televisiecamera’s, brandende fakkels en dansende figuren. Op datzelfde moment vertoonde een stad verderop een soortgelijke avond. Maar daar spuwden de toortsen vurig rood. Ik had werkelijk geen idee wat er te doen was en keek om me heen wie ik een vraag kon stellen. Tegen de gevel van het pand ‘De Kleine Winst’ stond een vrouw alleen. Rustig. Kalm. Zij kon me vertellen dat Bosch by Night op het punt van beginnen stond; een spectaculaire lichtshow geprojecteerd op de gevels rond de Markt. Geprojecteerd op het huis waar Jheronimus ooit woonde. En ze vertelde me nog meer. Ze vertelde me zóveel meer dat ik de volgende dag nog overdonderd was door deze ontmoeting.

Met moeite stapte ik uit het surrealistische schilderij van die avond. Ik ontmoette Jeroen Bosch. En ik ontmoette een ander bijzondere persoon. Soms zijn de dagen perfect afgerond, meer dan volledig, vol kracht en energie. Ik gun iedereen zo’n ontmoeting. De lichtshow, die inderdaad spectaculair was, is trouwens nog steeds te bewonderen!